Op Koningsdag 2017 werden we allebei 62 en besloten dat het tijd was om onze wereldreis per fiets niet langer uit te stellen. Wachten tot ons pensioen? Nee, we gingen nú!
De bestemming hoefde geen discussie: onze bucketlist was al duidelijk. We wilden fietsen door:
✔ Mongolië
✔ De Indiase Himalaya
✔ Australië
✔ Het complete Andesgebergte
Omdat we de krachtverschillen tussen ons wilden opvangen, kozen we voor een tandem – en gezien de geplande afstand van 20.000 km, moest dat een solide exemplaar zijn. De keuze viel op een Santos tandem, een fiets die gewoon super rijdt.
Van Mongolië naar India – een valse start, maar doorzetten!
Op 1 juni 2017 begon ons avontuur in Mongolië. Acht weken groene heuvels, zandpaden en eindeloze leegte – dat was de droom. Maar die droom sloeg om in een nachtmerrie toen onze fiets na één week werd gestolen.
🎭 Frustratie. Teleurstelling. Wat nu?
Terug naar Nederland voor een nieuwe fiets – en dat bleek uiteindelijk een geluk bij een ongeluk. We kregen het nieuwste tandemontwerp van Santos, nóg beter dan de vorige.
💪 Opnieuw beginnen, en dit keer écht!
Himalaya: Over 4000 en 5000 meter hoge passen
Na een inrijroute van 1000 km langs de voet van de Himalaya begonnen we aan het echte klimwerk:
🏔 Van Srinagar naar Leh
🏔 Van Leh naar Manali
🏔 Van Manali naar Chandigarh
De beklimmingen waren lang, steil en zwaar, de wegen vaak slecht, maar de aankomst op de toppen was altijd magisch!
Australië: Een woestijndoorsteek van 3200 km
Vanuit India vlogen we naar Darwin, Australië, voor een epische doorsteek door de woestijn.
Wie denkt dat de Australische outback alleen maar zand is, heeft het mis. Dit landschap is verrassend groen, vol vogelleven en vooral eindeloos uitgestrekt.
De Stuart Highway loopt dwars door dit onbewoonde land. Langs de route liggen Roadhouses, een soort oases in de woestijn, met afstanden van 100 km ertussen – perfect voor onze dagetappes!
🚲 20 liter water en eten voor 3 dagen op de fiets
🚲 Na 1600 km bereikten we Alice Springs
🚲 Nog eens 1600 km naar Adelaide volgden
Na zes weken door de woestijn fietsten we met trots Adelaide binnen. We hoorden nu bij het selecte gezelschap dat deze zware oversteek had volbracht – en de Australiërs hadden diepe bewondering.
De Andes: 5000 km klimmen en dalen
Vanuit Quito, Ecuador, begonnen we aan de langste uitdaging van allemaal: een reis dwars door de Andes, tot aan Vuurland.
De eerste 5000 km was het constant klimmen en dalen, met hoogtes tussen de 2400 en 4200 meter.
☀ Ecuador was nog groen en vruchtbaar.
🌵 Peru werd droger, en op een gegeven moment verdwenen de bomen en maakten plaats voor cactussen.
🚴♂️ Na de ups en downs… kwam de Altiplano.
Op de hoogvlakte van Peru, Bolivia en Noord-Argentinië fietsten we wekenlang op 3500 meter hoogte. De klimmen waren minder extreem, maar het weer was meedogenloos.
🌧️ Regen, kou en onweer
⛺ Kamperen in doorweekte kleren, slaapzak in om warm te blijven
🌀 Elke ochtend opnieuw nat de fiets op
Warm blijven was veel belangrijker dan een fris luchtje.
Van de Andes naar Vuurland – de laatste kilometers
Ten zuiden van de grens tussen Bolivia en Argentinië verlieten we eindelijk het hooggebergte.
🚴♂️ 2800 meter afdalen naar Salta – een bloedstollende rit!
🌞 Eindelijk zomerse warmte!
Van Salta volgden we de glooiende valleien zuidwaarts. Af en toe moesten we een bergrug oversteken, wat een klim van 1000 meter betekende. Maar de finish kwam dichterbij.
🔹 Nu in Mendoza
🔹 Nog 3500 km naar Ushuaia, Vuurland
🔹 Als de winter niet te vroeg komt, halen we het begin mei!
En daarmee zou ons 20.000 km lange avontuur ten einde komen – maar de herinneringen? Die blijven voor altijd.
🌍 Wat een reis. Wat een ervaring.
