Wat gaaf dat je interesse hebt in de Santos 4.29 mountainbike. Ik vertel je graag wat meer over mijn ervaringen. Zelf rijd ik alweer een jaar of negen op verschillende Santos mountainbikes. Mijn eerste had destijds een Rohloff versnelling met kettingaandrijving en velgremmen. Mijn huidige fiets(en) hebben allemaal een riem. Mountainbiken doe ik in de zomer en winter regelmatig op de routes van Ede, Nijmegen en de Utrechtse heuvelrug. Meestal rijd ik gewoon mijn eigen "wedstrijd" en geniet ik van de vrijheid die ik al fietsend ervaar. Soms rijd ik een georganiseerde toertocht.
In het verleden reed ik altijd op een fiets met derailleur. Daabij heb ik ook twee keer een zogenaamde full-suspension gehad. Ik weet nog heel goed hoe vervelend ik het vond om steeds weer mijn fiets schoon te moeten maken na een rit in de regen. Zodoende besloot ik direct, toen ik het dealerschap van Santos kreeg, om een mountainbike met riemaandrijving voor mezelf te kopen. Dat was ook meteen mijn eerste fiets met 29" wielen. Wat me destijds meteen opviel, was dat het frame veel stabieler was dan dat van mijn voorgaande fietsen. Ook merkte ik dat de 29" wielen en banden veel meer comfort geven. Maar het grootst voordeel was het verschil in onderhoud. Bij thuiskomst even de boel afspoelen en klaar.
Een paar jaar later kreeg Santos ook 4.29 frames die geschikt waren voor een riemaandrijving. Ik verkocht mijn eigen fiets aan een klant die er tot op de dag van vandaag wekelijks op rijdt. Mijn nieuwe fiets moest er eentje zijn met een Rohloff en riem. Verder was de configuratie praktisch gelijk aan de vorige fiets. De riem was wederom een stap in de richting van minder onderhoud. Overigens hadden deze twee eerste fietsen ook een vaste voorvork en velgremmen. Dat voldeed destijds prima. Echter toen de nieuwe MTB routes in Amerongen en Leersum werden opgeleverd, merkte ik dat het gebrek aan vering toch wel effect had op snelheid en comfort. De wens naar vering groeide en ik besloot er een fiets bij te nemen. De Santos voor de winter, en een fiets erbij voor de zomer. Mijn zomerfiets had een verende vork, derailleur, carbon frame en was superlicht. Tussen mijn oren ging ik op die fiets als een raket. De cijfers op Strava lieten echter zien dat het geen barst uitmaakte met mijn Santos. Toch merkte ik wel dat de vering zorgde voor comfort. Ook ging ik de schijfremmen steeds meer waarderen (ondanks aanlopen en herrie bij regen en modder).
En dus: je raadt het al. Voor mijn Santos vond ik een koper en zelf bouwde ik de fiets waarmee ik nu nog rijd. Een Santos 4.29 met Rohloff, riem, schijfremmen en vering. Een heerlijke fiets waarmee ik onder alle omstandigheden plezierig fiets én waaraan ik weinig onderhoud heb. Naast deze fiets heb ik inmiddels ook een Santos singelspeed en een Santos Cross Lite. De laaste twee zijn voorzien van een Lauf vork. Dat ding is echt geweldig. Minder comfort dan de FOX die in de 4.29 zit, maar ruim voldoende voor alle ritten die ik maak. Ik overweeg ook een Lauf in mijn 4.29 te bouwen. De Lauf weegt maar 900 gram. Er zit geen lucht en olie in, geen bewegende delen en ik heb er vooral geen onderhoud aan.
Op de "zomer" fiets rijd ik zo nu en dan ook nog. Tijdens die ritten gaat er van alles door mijn hoofd. Met name de afweging tussen slijtage, onderhoud, schoonmaken, smeren versus het "gevoel" van snelheid. Ach, ik heb als eigenaar van een fietsenwinkel de luxe om meerdere fietsen te hebben. Maar als ik echt moest kiezen tussen mijn fietsen dan wist ik het wel...
Roel Peerenboom